Pillow Book: Waarom lees IK Anaïs Nin?

Pillow Book, 2003-03-16


Waarom lees IK Anaïs Nins biografie eigenlijk?

Niet ik loop van man tot man, maar hij van vrouw tot vrouw, proberend ze allemaal gerust te stellen en tevreden te houden, genietend en zich uitputtend. Zachtheid, onrust, rennen. Als zijn vertrouwenspersoon van hen allemaal. ‘t Is een twijfelachtige eer. Bij mij rust hij uit. Ik streel zijn hoofd op mijn schoot, luister en probeer te doen alsof het niet over mij gaat, alsof ik hem niet ken. Hij denkt dat ik ertegen kan. Hij zegt dat hij zo afziet.

De tijd wordt verdeeld, de liefde, wie weet wat nog. Zijn voorkeuren fluctueren. De meeste mensen nemen noodgedwongen de bluts met de buil in de liefde. Zo niet hij. Hij heeft de luxe om onze aantrekkingskracht af te meten per stukje mens. Zijn eerste was echte liefde, die daarna echte sex. Zij is er nog altijd, en wrokkig als een wraakgodin. De vierde had haar mooie hoofdje voor, want ik, de derde, dekte alleen wat erin zit.

Toen ik dacht dat hij stilaan verzadigd zou zijn vertelde hij aarzelend en gepijnigd over de nieuwe en haar kwetsbare blik. Die in Athene blijkt passioneel-verontwaardigde brieven te schrijven, die in Boedapest smachtend-poëtische. Als ik het goed begrijp bieden ze ook allebei logies, eten, sex en sightseeing voor tijdens conferenties. Tijd wordt herverdeeld. Wonden gelikt.