Pillow Book: Je kust zoals ik nog nooit heb gevoeld
Pillow Book: 2003-11-25
Je kust zoals ik nog nooit heb gevoeld. Je houdt mijn hoofd vast en leidt mijn mond, en het voelt als tango dansen, waarbij ik je volledig volg. Het was een veilige manier om te durven, die eerste keer. Gaandeweg maakte je me rustiger en toch opgewondener. Ik ging je manier van kussen volgen, voelen waarin die aantrekkelijk was. Je smaakte heel mannelijk, maar lekker, kruidig. Je streelde me heel zacht en zei na een tijd “ik streel graag… jij wordt graag gestreeld, hé?” – maar je wist nog niet dat ik soms op precies dezelfde manier streel, even zacht, licht en teder. Je had het talent om me nieuwsgierig te maken naar jou als minnaar, maar dat het goed zal zijn weet ik al. Zo zeker zelfs dat het mij drempelvrees geeft en ik razend verlegen zal zijn die eerste keer. Je streelt door mijn haar en sluit het dan, zonder me pijn te doen, tussen je vingers zodat mijn nek íets wordt gespannen naar achter, dan gebruik je het om mijn mond naar jou toe te trekken. Ik geef mij er natuurlijk aan over.
Ik ben blij dat ik het gedurfd heb, zeg je, en ik denk in mezelf “gedurfd, are ya jokin’? – als je zo kust is het risico voor mij.” En dan, wanneer ik helemaal weg ben, rij je me terug naar huis.
In bed (midden in de nacht) krijg ik nog boodschappen van je; L, je bent zacht. Voel je warmte; en na mijn Ik ook stuur je nog iets, en ik antwoord halfslapend. Er komt een boodschap over de eerste sneeuw ’s ochtends.
Het is romantiek. Ik wil dit zo houden, naalddun hierop blijven wandelen. Ik kan me nu al geen vervolg meer voorstellen.