Pillow Book: Hem weer eens gegoogled

Pillow Book, 2006-02-02

Ik heb hem weer eens gegoogled. Onder één van zijn namen vind ik artikels online, blijkbaar schrijft hij tegenwoordig. Ik lees zijn woorden en er loopt iemand over mijn graf. Zijn taal is die van mij, zijn stijl de mijne godverdomme. Terwijl ik je nu schrijf probeer ik woord voor woord om vooral niet zoals hij te klinken en het lukt niet, afschuwelijk.

Eén van de hits heet “digitaalculinair”, en omdat de titel niets verraadt klik ik hem aan. Paginavullend verschijnt zijn kop in beeld, ik schrik van mijn scherm terug alsof er een nest maden uit glibbert. Dan bekijk ik hem aandachtig maar gejaagd, voel mijn ogen staren en mijn hart, 180 beats per minute.

Hij is grijs en dikker geworden. Geen wonder dat hij aankomt met zo’n website. Zelfs zijn neus is ronder. Als ik vroeger in de spiegel keek zag ik hem met vrouwelijker ogen, vormen en trekken. Zelfs mijn fijne asblonde haar was het zijne. Als rebellerende androgyne tieners konden we voor mekaar doorgaan, hij mijn tweelingbroer met een identieke nieuwsgierig-introverte blik recht de lens in. Vlak nadat ik hem voor het laatst zag viel ik op één, twee maanden 15 kilo af. Ik lijk niet meer op hem. Bien fait.

Nu verdomme nog stoppen met over hem schrijven.